Solidariteit

Terwijl op de achtergrond berichten klinken over tankers die wel of niet zijn aangevallenen of er oorlog komt,  kijk ik in het net gevonden boek over de DDR. Het is een koffietafelboek, glossy, in vier talen en toont de levende glorie van het communisme. Alledaagse kinderen en moeders, bijeenkomsten, wetenschappelijke uitvindingen, arbeiders, alles staat er in. Iedereen is blij, trots en betrokken. De pagina voor me toont een opgetogen bijeenkomst in waarachijnlijk een fabriekshal. Mensen in blauwe werkjassen, gewone kleding, jong oud. Boven het podium het spandoek met: solidariteit hilft. De besnorde man waarom het te doen is, is mij onbekend. Het gevoel daar in de hal, daar heb ik nog een vage herinnering aan. Blij zijn omdat je samen iets politieks voor elkaar gekregen had. Je sterk en hoopvol voelen. Moet ergens in de jaren zeventig/tachtig geweest zijn.

Lang niet gehad dat gevoel. Niet bij gebrek aan gelegenheid. Wij, mijn partner en ik, zijn samen met anderen voortdurend actief om dingen voor elkaar te krijgen of juist ongedaan te maken. Ook niet door gebrek aan resultaat. Soms lukt iets. Gewonnen, fijn. Wat ontbreekt is het vieren van het onderliggend principe:

Solidariteit. Samen jezelf in het zonnetje zetten. Voor elkaar! Altijd!

WIE IS DE MAN OP DE FOTO

Luis Alberto Corvalán Lepe (14 september 1916, in Tomé - 21 juli 2010) was een Chileense politicus. Hij diende als de algemene secretaris van de Communistische Partij van Chili (PCCh).

Corvalán trad toe tot de Communistische Partij van Chili op vijftienjarige leeftijd in de stad Chillán kort na de val van de dictatuur van Carlos Ibáñez del Campo in 1932. Opgeleid als leraar, werd hij na 1952 een gekozen lid van het Centrale Comité van de PCCh, en na 1958 diende hij als secretaris-generaal. Het feest werd verbannen van 1948 tot 1958.

Op 11 september 1973 leidde generaal Augusto Pinochet een militaire coup en Corvalán was een van de vele gearresteerden. Na de moord op Víctor Jara was hij de prominentste politieke gevangene in Chili. In de gevangenis ontving Luis Corvalán de Lenin-vredesprijs (voor 1973-1974). De Sovjet-Unie lanceerde een internationale campagne voor zijn vrijlating en op 18 december 1976 werd Corvalán ingeruild voor een opmerkelijke Sovjet politieke gevangene, dissident Vladimir Bukovsky, en ontving hij asiel in de USSR.

Corvalán leidde de Communistische Partij van Chili - zowel in Chili als in ballingschap - gedurende meer dan drie decennia, die de hele periode van de militaire dictatuur van Pinochet omvatte. Corvalán keerde in 1988 terug naar Chili.

WIKIPEDIA