Stoel aan tafel

'En soms,' steekt de spreker een veer in eigen hoed, 'zet ik een lege stoel neer aan tafel bij het woningstichting bestuur. De stoel van de huurder!" De podcast gaat over samen slim zijn en hoe we vooral samen dom zijn. Daarvan schrik ik eigenlijk niet. Iedere dag bewijzen genoeg. Het beeld van die lege huurders stoel vind ik veel enger. Geen enkele vertegenwoordiging dus in het bestuur. En er moet een soort expert in slim zijn voorbij komen om er op te wijzen dat die huurder er wel bij hoort, bij beslissingen over wonen.  Gemakshalve ga ik er van uit dat omdat we in een vertegenwoordigende democratie leven, belangen gelijk worden gewogen bij het bepalen wat er moet gebeuren. Ook in bedrijven. Naief dus. Want met democratie heeft besturen niet echt iets te maken. Wel met de kortste weg naar winst of prestige. Of, zoals de slim expert uiteenzet, met aan elkaar gewend zijn. Je doet het omdat je het zo doet. Niets met stoelen te maken.

Samen slim