Liefde en vrijheid

In het rode hartje midden op haar borst knippert een lampje. Precies zo een droeg ik een aantal museumnachten geleden. In het donker herkende je zo de mede kunstliefhebber. Enthousiast vraag ik naar de reden van haar hartenlampje. Liefde en vrijheid antwoordt ze stralend. Haar partner op de bank naast knikt. Goh wat prachtig, en...? vraag ik. Ja, ze hadden gedemonstreerd. Tegen de beperkingen. Voor de vrijheid. Want het vaccin, dat deugde niet. En dan werd het verpicht als je leuke dingen wilde doen. Niet eerlijk, vinden jullie? met toch een beetje wappie vermoeidheid in mijn gezicht. Ja, eigenlijk wel. Want het was voor hun principieel. Ze kijken erbij alsof ze juist een complimentje verwacht hadden.  Ineens gaat bij mij ook een lichtje branden. Want dat is jullie eerste keer, een principe? Ze beamen het een beetje schuchter. Weet je, stel ik ze gerust. Het hoort er een beetje bij, bij principes, uitgesloten worden. Ik was vroeger kraker. Vond ik ook een goede zaak. Dachten de meeste mensen anders over. Ja, dat hadden ze nog niet zo bekeken. Inderdaad. Bij principes horen ook minder leuke dingen. Maar, zie ik mijn kans schoon. Nou jullie toch bezig zo met de wereld bezig zijn: Stoppen met vlees eten. Dat is een principe waar alleen maar mooie kanten aan zitten. Nou, daar wilden ze best over nadenken. Kijk. Hebben we toch bijna iets gemeenschappelijks.

Dit is een button