Gebak

We staan op straat elkaar advies te geven. Over een lastige balletjuf, die onze vriend pianobegeleider vóór de dans  kleutertjes  uitvloekt. "kopje koffie, veel complimenten en vragen of het voortaan op de gang mag, dat uitschelden. Vanwege je trauma. Eventueel een traantje.." Dan komt het onderwerp verhuurder. Daar is geen advies op te geven. Medelijden en zuchten.  De vrouw met het schattige hondje schuift ineens aan.  "jullie willen geen stadswarmte, daarom ligt de huisbaas dwars." Klopt. Bomen opstoken in een biomassa centrale is een slecht idee.  De vrouw met het hondje is het niet eens. Stadswarmte is juist goed. Het enige probleem is dat de bewoners geen geld hebben voor een inductie kookplaat. Want met een elektrisch fornuis, ja, dan wordt het duur de energie. Pas na een aantal welles nietes besluit ik mijn mond te houden en eens te vragen naar het waarom. Wat blijkt? De energiemaatschappij heeft contact met haar opgenomen en haar uitgenodigd voor een gesprek. Want als betrokken voorstandster van stadswarmte zou ze kunnen helpen andere bewoners te overtuigen. "zo leuk. Ik ben binnen gehaald met gebak...."  Zo gemakkelijk is het dus. Niks lobbyen in Den Haag. Gewoon een puntje taart en veel complimenten en de hele wijk kan van het gas af en aan de biomassa. Koffie en complimenten, waar had ik dat eerder gehoord...

Vleien