Vergroenen (radicaal)

Zonder aankondiging klinkt het gejank van de kettingzaag. De boom in de tuin op de hoek gaat om. De woning die hoort bij de tuin zit tussen huurders in. Er is nu niemand die nee kan zeggen. De eigenaar, het woningbedrijf,  vindt de boom waarschijnlijk hinderlijk. Blad, wortels. Niet praktisch. Iedereen die ik spreek vind het zonde, van de bomen. Voor de vogels, de natuur. De gemeente waarin het huis staat heet groen te willen zijn. Sterker, op een paar honderd meter afstand wordt 'radicaal vergroend'. Toch worden voortdurend bomen gekapt. Oude bomen, groot en gezond. Voor het vellen van zulke bomen, met een stamdiameter van meer dan 20 centimeter, moet een kapvergunning worden aangevraagd.  Die worden dus steeds verleend. Die innerlijke strijdigheid, als gemeente zowel radicaal willen vergroenen en ook kapvergunningen verstrekken, is kenmerkend voor een gemankeerd systeem. Want het kan niet, al zagend vergroenen. Dat begrijpt iedereen. Daar hoef je geen wappie voor te zijn.

Groene Voornemens