Wijd open

De straat is vernieuwd. De gevel tot gevel bestrating, zonder trottoir of parkeervakken, is verdwenen. De nieuwe straat is klimaat-proof, want water kan weglopen, groener, en: meer persoonlijk. Want ieder huis heeft nu 1 m2 geveltuin. Menselijk toch? Hoe langer we kijken hoe meer we twijfelen. Is dit de toekomstbestendige sociale straat? Of is het de neo liberale ieder zijn eigen landje straat? Voel ik me als niet bewoner nu meer welkom of meer een buitenstaander. We zien de zomer en voelen het meteen: dit is niet langer publieke ruimte. DIt is een bewonershof. Vlotte papas en mammas doen nadat de moegespeelde kinderen nog even een wijntje voor de deur. Samen met de de andere vlotte buren. Wij kijken er naar en lopen een straatje om. Geen uitnodiging voor dit straatfeestje. Hoe goedbedoeld en clever ontworpen deze straat ook is, het doet wat een algemene trend is. Publieke ruimte wordt half privee. Terassen, woonerven, winkelstraten. Ingenomen voor een specifiek belang. Soms is saai toch interessanter.

Cool Stadt