Paria

De winkel is leeg, dus we mogen er allebei in. Map kopen voor de belasting. Het is een sigarenzaak oude stijl: kantoorartikelen, kleine kadootjes, horloges vroeger ook. We hebben geluk, de kantoorartikelen zijn afgeprijsd. DIe mogen niet meer verkocht worden binnenkort. Nieuwe regels. Sigarenzaak nieuwe stijl is rookwaar only. Wat hij er van vindt? Hij haalt zijn schouders op. Hij staat achter een geimproviseerd spatscherm van folie en een bezemsteel. Ik maak me vooral zorgen hoe het verder moet, als dit weer afgelopen is. Hoe gaan we dan nog met elkaar om? Ik heb sociale academie gedaan, ik hou van mensen. Ik heb hier een koffiehoekje. Voor de buurt, mensen die alleen zijn. Moest dicht. Mensen te dicht op elkaar. Je merkt het op straat. Je kucht en je bent een paria. Ze lopen met een bocht om je heen. Zou dat weggaan, als het weer over is? Daar word ik bang van. Wij knikken. We voelen het ook. Die anderhalve meter gaat in je hoofd zitten... We danken hem voor de mappen en het praatje. En geven hem een boks, het folie netjes tussen ons in.