Lief bruidspaar..

Ineens staan ze daar. In de Bruna. Hij in het grijs, zij met witte jurk. Het is het boeketje korenbloemen dat de twijfel wegneemt. Na drie keer aarzelend naderen vraag ik het toch. Mag ik? Jazeker, vandaag getrouwd. Felicitaties volgen. Kennen jullie elkaar al langer? 3,5 jaar. Hebben jullie al een huis? sinds 1 jaar wonen ze samen, dat blijft ook zo. Nogmaals feliciteer ik. De blijheid die ik voel past niet in wat vreemden mogen communiceren. Waarom hier? De huwelijksreis gaat naar Antwerpen, ze hebben nog een half uurtje.  Oh, zeg ik Vandaar. en feliciteer nogmaals. Zonder mijn boodschap gedaan te hebben loop ik snel de winkel uit. Zo onhandig voel ik me met mijn hartelijk te zijn.  Ineens zie ik de Fyenoord shop, en een fles bubbels. Die dan. Zo snel mogelijk schaf ik hem aan, de multitaskende oudere cassiere dringend aankijkend. Nee geen tasje Nee geen kadootje.

Bij terugkomst zijn ze weg. Bij d epoortjes sta ik zonder OV kaart nog wat te aarzelen. Geen beambtes...  Ze kunnen ook al ergens anders zijn.

Een beetje flauw stop ik hem in mijn fietstas. Melancholisch over de door omstandigheden niet gedeelde vreugde van het onverwacht kado.

Bij deze dan maar: Lief bruidspaar van Bruna Rotterdam CS,  er staat een Fyenoord champage voor jullie koud!.