Loyaal
De oorlogsbeelden roepen verontwaardiging op. Toch doen we weinig meer dan morren en grommen. Natuurlijk is het strijdig met alle principes. Natuurlijk vrijheid, menselijkheid, waardigheid. Maar als we denken aan de mogelijke consequenties van ingrijpen... Nee. Want we hebben families, vrienden, eigen levens, comfort. Onze loyaliteiten zijn sterker dan onze overtuigingen. Loyaliteit is een fantastisch iets. Anders dan moraliteit komt het vanzelf. Ons lichaam vertelt het ons direct: bij die hoor ik, die bescherm ik. Bij die wil ik horen, daarom verzwijg ik dat ik het oneens ben. Principes zijn denkwerk, veel minder impulsief. Is anderen als familieleden kunnen zien een aangeleerde loyaliteit? Of is het ons juist neo liberaal afgeleerd?