Switch
Het duurde een paar dagen. Schakelen van ons normale waarden vertoog, economie, naar een ander: vrijheid en zelfbeschikking. Je hoorde de verwarring in de commentaren van politici. Inval? En nu? Sancties, ja maar dat gaat ons ook kosten... Vooruit, sancties, niet de zwaarste. Nog een paar dagen later heeft het terughoudende Duitsland zich over de gasafhankelijkheid van Rusland heengezet. Alle sanctues voluit. Zelfs het budget van defensie mag omhoog. Nu het vocabulair eenmaal gevonden is, spreekt men niet anders dan van solidariteit, vrijheid, onafhankelijkheid. Men slaat elkaar in het Europees parlement op de schouders: dit is ons bestaansrecht, juist dit. En meteen klinkt het al weer hol. Want de prijs die betaald gaat worden ligt bij de naamloze burgers. Aan het vocabulaire van macht is nog niet veel veranderd. Goede leider, slechte leider, daar lijkt de kwestie op neer te komen. Geen leider is misschien te verkiezen, het staat niet op het menu.