Iets heel anders
Bij stukjes en beetjes rommelen ze uit de metrouitgang. Jongens, trainers, pakken. Ze zijn verschillend groot, van lengte en postuur. Ze doen wat ze doen, stoeien, duwen, trekken. Toch is er iets met ze, iets is anders. Ze zijn een groepje, ze zijn zelfbewust. Het duwen is geen doel, het is voor even. Ze hebben iets, alsof ze allemaal net een vriendje of vriendinnetje hebben. Een beetje een blij binnenste . Dan zie ik het embleem op de jasjes: rood, wit, zwart. Fijenoord jeugd. Mijn normale reserve verdwijnt. Ineens zie ik iets heel anders. Jonge uitverkorenen. Misschien zelfs een toekomstige millionair. Kort en goed: er is hoop. En hup, daar is ook bij mij een glimlach. Simpel logootje. Wereld van verschil.