Prioriteit
Te strooien, niet te strooien. Vorstdag drie laat een patroon van keuzes zien. Winkels strooien soms. Coffeeshops altijd. Advocatenkantoren: ja. Pleinen, parken: nee. Wij prefereren wit boven slurrie. Daarom lopen we langs de beelden. De sneeuw accentueert de vormen. Verheugd zien we dat de bijbehorende roestvrijstalen tegels met informatie vrijgemaakt zijn. We stellen ons voor dat een mens met een bezem of schop langs geweest is. Kunst is dus belangrijk genoeg. Pas de volgende dag zie ik een zelfde roestvrijstalen tegel glanzen in een sneeuwveld. Weer een bijschrift? Nee: hondenuitlaatplaats. Ik begin te vermoeden dat het iets met de wisselwerking van het metaal en zon te maken heeft. Jammer.