Ongemakkelijk

Na een half uur is het gesprek vastgelopen. Discussie in huiselijke kring over macht. Uiteindelijk zegt de mannelijke aanwezige: 'mij maakt het persoonlijk niet uit wie baas is, man, vrouw , wit, zwart, ik zit er gewoon niet mee.. " De armen gaan over elkaar, het is wel gezegd zo. Wij, de dames, blijven stil. Wat kun je nog zeggen? Dat niemand in ons soort kringen ooit zegt dat vrouwen en zwarten minder waard zijn. Dat dat nog niet betekent dat ze volledig meedoen. Ik zeg bijna: ja, maar jouw zogenaamde neutrale houding is een fictie. Net zo geloofwaardig als rijke mensen die een weekje het budget van een bijstandmoeder leven en zeggen dat ze niet om geld geven. Hoe leg je aan een vriend uit dat ook hij een machtspositie heeft, ook al is hij een goeie gozer. Hoe leg je uit dat het ongemakkelijke er toch bij hoort, voor anderen zelfs de dagelijkse werkelijkheid is. Wij zijn meer van de gezelligheid, niet moeilijk doen, als het om de binnenwereld gaat. Dat soort kwesties is meer voor op straat, in de politiek. Terwijl het juist over de menselijke verhoudingen gaat. De alledaagse gewone relaties. Ongemakkelijk, inderdaad.

Room 2806