Lens: walkers

Door de lens van, iedereen zegt het. Pakistan door de lens van vrouwenrechten. Kapitalisme door de lens van rassenongelijkheid. Wij doen het ook. Sinds een week zien wij de wereld door de lens van de 'Walking Dead'.  De serie is tien jaar geleden begonnen en loopt nog steeds.  Serie 1 episode 1 leren we hoe het werkt. Er zijn levenden en er zijn ondode doden 'walkers' die levenden willen eten. Begrepen. Daarna is serie 1 een tijdsmachine.  Door de lens van feminisme zien we alle vrouwen huilen en de was doen, terwijl de mannen walkers bevechten. Door de raciale lens zien we mensen van kleur wel deel uitmaken van de groep, maar nooit een zin tekst krijgen. Door de lens van het humanisme zien we iedereen alleen om de eigen groep geven en de ander als snack aan de walkers geven. Door de lens van politieke radicalisering zien we pijlers van de narratief van Trump, simpele familiewaarden, veel vijanden en heel veel guns. En vooral zien we onszelf als achterhaalde types die een heel tijdsgewricht gemist hebben. 

finale serie 10