Opgeraapt

Bijna bij de pont realiseer ik me: vergeten. Terug? De afspraak wacht aan de andere kant van het water. De klep van de pont gaat naar beneden. Beslissen. Daar ligt een masker op straat. Zal ik? Voor ik heb nagedacht heb ik het al opgeraapt en opgezet en rij ik de pont op. Het masker ruikt naar Nivea. Is dit nu dom? Waarom lag het op straat? Toch ben ik liever aan de overkant dan voorzichtig...Ha! Is dit niet een schoolvoorbeeld van het gebrek aan ratio van de mens bij het nemen van beslissingen. Snel voordeel boven lange termijn zekerheid. Plus, het toont ook aan dat je iets bewust kunt weten om het toch te negeren. Tevreden over deze verstandige overwegingen rij ik de pont af. Het masker gaat in de zak, voor de terugweg. 

Virus op oppervlakte