Aggemaleuthet

 Vastenavond. Bergen op Zoom. Krabbegat. Iedereen heeft een zakdoek of gordijn, bont- of lange leren jas. Kinderen dragen kleine plastic kopieen.Hoofddeksel versierd met bloemen en emblemen. Neus toegestaan, schmink liever niet.  Samen hetzelfde anders. Vroeger was het anders, zeggen de ouderen. 20 jaar geleden vroeger. Toen verkleedde men zich. Maakte thematische grappen met de outfit. Speelde men meer. Op maandag avond, dweilen avond, waren er veel 'acts'.  Dat zijn een soort performances met props en kostuums. Vaak absurd. Nu doen veel minder krabben een act. Maar er komt wel meer publiek naar de acts kijken. Waarom die toegenomen conformiteit? De passiviteit? Ook en vooral ook bij de jeugd. Niemand weet het. Ja, mensen willen entertainment. Is dat het? De sfeer is gemoedelijk. Iedereen lijkt het goed naar de zin te hebben. Is er eigenlijk wel een probleem? Wat is er mis met hetzelfde willen? Misschien is het juist een contemporaine versie van het oorspronkelijke idee achter de verkleding: gelijkheid. Niet meer de verlossing van de economische verschillen, maar van de hedendaagse dwang tot individualiteit. Tijdens vastenavond heb je daar even vakantie van.

Krabbegat Wie is Wie