Leer moment
De tas is gratis. Het leer is droog, de rits versleten. Op de markt vraag ik om een zelfde exemplaar. De fournituren kraam wordt bemensd door een Turkse moeder en zoon. We meten eerst samen de lengte. Hij zoekt vervolgens achterin het busje. Zij geeft aanwijzingen. De rits wordt gevonden, zwart, deelbaar, metaal. 2 euro. Ik ben blij zeg ik, nu nog er in zetten. Doe ik zelf, op de naaimachine, beantwoord ik haar vragende blik. Ze pakt de tas en tikt op de rits. 1 kant is maar kapot. Ze knipoogt. Inderdaad. Dezelfde rits, ik hoef alleen de ene helft te vervangen. Slim!!! Thuis doe ik precies wat ze heeft gezegd. Perfect! De tas is me meteen dierbaar: resultaat van een geslaagde bilaterale aanpak....
Tekst in blauw schuingedrukt