vrije stad

Natuurlijk zijn we onderdeel van moeder aarde en natuurlijk komt alles van de aarde. Cyclisch en in balans, zo moet het. In de stad merken we er niets van. Van cylclische processen. Wat natuurlijk is. Moeder aarde is niet aanwezig. Meer dan de helft van de wereldbevolking woont in steden. Balans is daar een begrip met een volstrekt andere betekenis. Het lijkt een onoverbrugbare kloof. Omringd door door mensen bedachte en gemaakte spullen en processen biedt het concept cyclisch weinig houvast. Kunnen we die  klok nog leren voelen. Zijn we te langdurig ontregeld? Is de oplossing de vrije stad of eigenlijk stad-vrij?

economics of happiness