Erover

De kerk is toch open. We sluiten netjes aan. Geheel volgens protocol wassen we handen, volgen pijlen. Na de gebrandschilderde ramen en de 17e eeuwse schilderijen eindelijk de kerststal. Iedereen is er, Jozef, Maria, de wijzen en de herders. Het oude verhaal is wel in het heden getrokken. Behalve Maria en Jozef, de originele bubble, draagt iedereen een masker. Een wijze biedt zelfs een handgeschilderd bordje met daarop '1,5 meter' in plaats van mirre aan. We begrijpen juichen toe. En toch worden we er ook weemoedig van. Mogen sommige verhalen misschien gespaard blijven van de waan van de dag? Als een soort eeuwige vrijplaats? Aan de andere kant begint het kerstverhaal juist met een actualiteit: de volkstelling waardoor iedereen naar zijn geboortedorp moet. Grote kans dat een volgend vormend verhaal juist met "en het was in de tijden van Corona... "zal beginnen.

ster van Bethlehem