Mythes

Ze staan in het veld, een groep. We rijden voorbij: fietsclub gok ik, wandelkamp, meent de chauffeur. Na de volgende bocht zien we er meer. Dit is iets heel anders. Plukkers, Oostblok. Vermoeide gezichten, vuile handen. De mannen in werkbroek, vrouwen meestal in legging. De eersten lopen het boeren erf al op. Naar de caravans die daar achter staan? We hopen van niet. We zijn bang van wel. Het beeld voegt een onheilspellende laag aan welvaartstaat Nederland toe. Het was niet alleen vermoeidheid. Het was ook het besef welke plek je hebt in deze maatschappij. Hoe je gezien wordt. Toch kopen we bij de volgende boerderijwinkel aardbeien en kersen. Lekker. Vernadert de smaak door het besef dat door wie ze waarschijnlijk geplukt zijn? Onschuldig zijn ze in ieder geval niet meer.

lekker hoor